ลักษณะทั่วไป
ไม้ต้นขนาดเล็ก ถึงขนาดกลาง ผลัดใบ สูง 8-20 เมตร ลำต้นค่อนข้างเปลาตรง เปลือกสีน้ำตาลปนเทาอ่อน เรือนยอดทรงรูปไข่ค่อนข้างทึบ มีขนสีเทาคลุมส่วนอ่อนทั่วไป ใบประกอบแบบขนนก เรียงตรงข้ามกันเป็นคู่ ยาว 18-40 เซนติเมตร ใบย่อย รูปมนกว้าง 5-7 ใบ เรียงตรงข้าม กว้าง 5-13 เซนติเมตร ยาว 11-20 ซม. แผ่นใบหนา มีขนสากทั้งสองด้าน ดอกออกรวมกันเป็นช่อ ที่เหนือรอยแผลใบและปลายกิ่ง ยาว 5-14 เซนติเมตร สีขาวเขียว โคนดอกเป็นรูปถ้วยปากกว้าง ส่วนบนแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกติดกันเป็นหลอดรูปทรงกระบอก ยาว 4-6 เซนติเมตร ปลายดอกโค้งกลับเป็นกลีบย่น และเว้าแหว่ง ด้านในจะมีเส้นริ้วสีม่วง เกสรผู้มี 2 คู่ สั้นหนึ่งคู่ และยาวหนึ่งคู่ ติดอยู่ที่โคนกลีบดอกด้านใน รังไข่ รูปรี ผลฝักเป็นแท่งลักษณะเป็นสัน สี่เหลี่ยมตามยาว บิดเบี้ยวเล็กน้อย ยาว 35-50 เซนติเมตร
ประโยชน์
อาหาร,ที่อยู่อาศัย,ดอกและยอดอ่อนใช้รับประทานได้ เนื้อไม้ สีน้ำตาลอ่อน เนื้อหยาบ ใช้ทำเสา กระดานพื้น ฝา คานเกวียน
นิเวศวิทยาและการกระจายพันธุ์
พบมากตามป่าเบญจพรรณชื้น และป่าสนที่สูงจากระดับน้ำทะเล 200-50 ซม.ช่วงเวลา
ชื่อพื้นเมือง
-
อ้างอิง
http://biodiversity.forest.go.th/index.php?option=com_dofplant&view=showone&id=693
อัลบั้มภาพ
